Εδώ, ο χρόνος μοιάζει να αιωρείται μετέωρος πάνω από τις χαράδρες των ποταμών Άραχθος και Καλαρρύτικος, τα καθάρια παραδοσιακά χωριά, τους κατακόρυφους γκρεμούς των φαραγγιών και τα χιονισμένα έλατα, που αναρριχώνται στα βράχια μέχρι τη γυμνή, αλπική ζώνη.
Τα άφθονα, τρεχούμενα νερά δικαιολογούν την παρουσία της απανταχού πυκνής βλάστησης και των αμέτρητων πέτρινων βρυσών, που ικανοποιούν στο έπακρο τη δίψα των ματιών και του σώματος.